Een week ervaringen rijker, 50.000 forinten armer

Na een week in Boedapest te zijn heb ik nu het gevoel dat ik er écht woon. Ik kan mijn straat vinden, dat is sowieso al een prestatie op zich. Ik snap de metro zo half ongeveer én ik heb een hoop aanraders voor de lieverds die me straks komen bezoeken. Maar wát een week!
Michelle, ik en Evy hebben alledrie een mentor die ons helpt met school en ons alle ins en outs van Budapest kan laten zien. Orsolya, Evy's mentor, lachte ons ook flink uit toen ze hoorde welke wijn we hadden gedronken, deze drinken namelijk daklozen. Wij vonden hem eerlijk gezegd best lekker. Nu leerde ze ons deze ontzettend belangrijke woorden voor als we weer naar de super gaan:
Zoete wijn: èdes
Droge wijn: száraz
Halfzoet: félédes
De dag erna zijn we met Michelle's mentor Henriëtte naar een theehuis geweest, Sirius genaamd. Niet voor toeristen dus, want als je niet wist waar het was kon je het ook echt niet vinden. Eenmaal binnen was het net of wij Alice in Wonderland waren. Overal kussens, touwladders, platforms waar je op kon klimmen en nog eens kussens. Lekkere ijskoffie en aparte, maar heerlijke thee. Zo zie je nog eens wat! 's Avonds besloot mijn buddy Bence zich ook maar even te melden en ons uit te nodigen om met hem en andere Erasmusstudenten te 'meeten'. Dit ontaardde in drank kopen in de supermarkt en over straat zwalken. Om een statement te maken kochten we de Homeless Wine en ook kleine flesjes wodka met sprite, waarop Judit, een van de andere mentoren antwoordde: 'Oh my god! That's the other stuff homeless people drink!' Juist ja. Wat een indruk maakten wij. Ook zijn we na een plantenbak overgeklommen te hebben om van het uitzicht van Budapest by night te genieten bijna gearessteerd. Evy moest haar ID laten zien en krijgt een waarschuwing (gelukkig in het Hongaars) naar huis gestuurd. Ook Roy moest zijn ID laten zien en vond het erg jammer dat hij zijn adres niet op hoefde te geven, hij woonde namelijk plots op Kutwouten 13. Het werd uiteindelijk een topavond waarop ik en Michelle nog de Instant, een ruïnpub/discotheek, bezocht hebben. Echt leuk hoeveel nieuwe mensen je leert kennen op zo'n avond. Zo hadden we de dag erna met de Spaanse Erasmusstudenten van de Instant-avond afgesproken om te uiteten bij Frici Papa, een tentje waar ze typisch Hongaars voedsel serveren. We hebben dus goulash geproefd, Michelle bestelde daarbij komkommersalade en kreeg augurken en uiteindelijk schrokken we ons dood toen we maar liefst 4 euro p.p. moesten afrekenen. Rib uit mijn lijf. Ook waren we die avond uitgenodigd bij Duitse studenten die een birthdayparty gaven, dus we besloten ze een flesje Unicum te geven, wat smaakt naar Jägermeister. Ook dit werd en bizarre, maar geslaagde avond. Vooral omdat ik uiteindelijk nog alleen met de Duitsers ben overgebleven, maar wel mijn appartement kon vinden! Pas toen voelde ik me écht bewoner van Boedapest.

Er zijn nog zoveel dingen die ik kan vertellen, bijvoorbeeld dat we gisteren foto's van Budapest by night heb gemaakt (ik zal jullie er een paar laten zien, prachtig!) En met Henriëtte hebben we gisteren een typisch Hongaarse maaltijd gekookt, wat op kots leek maar wonderbaarlijk goed smaakte. Straks hebben we Welcome weekend voor alle Erasmusstudenten, dus volgende week volgen waarschijnlijk weer nieuwe verhalen!

Liefs en Seeya stok!