24/7 tourguide

Het is al een tijdje geleden dat ik een reisverslag gepost heb, wat vooral ligt aan het feit dat ik een stormloop aan bezoek over me heen heb gehad. Superfijn, maar ook o zo vermoeiend.

Het weekend voor mijn vriendinnen kwamen was mijn zwaarste weekend hier. Een barbeque op het eiland van het Szigetfestival zou natuurlijk niet normaal zijn hier, als het niet uit de hand zou lopen. Gezellig wat drinken en spiesjes bakken op een groot kampvuur, resulteerde in met Glühwein van de glijbaan afglijden, proberen Palinka af te slaan, met volle borst 'Brabant' zingen in de bus waar natuurlijk weer eens Nederlanders inzaten en van bergen afrollen. En dan de dag erna jezelf afvragen waar die rode vlekken in je gezicht en het halve bos in je haar vandaan komt.

De dag daarna was het tijd voor de Pirateparty. Erg leuk, want het was een feestje met eens fatsoenlijke muziek én op een boot. Wel zaten we op het einde vol met breaklightsap (ik ken een jongen die dat ooit heeft opgedronken om te kijken of zijn plas licht zou geven, dus wij zijn minder erg) en littekens van oogpotlood. We moeten natuurlijk wel op piraten lijken.
Ik zou mezelf niet zijn als ik me de dag erna weer zou verslapen. Verder verliep deze schoolweek voor mij op rolletjes. Omdat mensen denken dat ik nooit school heb, zal ik nu even vertellen dat ik netjes mijn huiswerk maak als ik er tijd voor heb en ik ook naar bijna elke les ben geweest. Het meeste leer ik toch wel van praten, mijn Engels (en Hongaars natuurlijk) is nog nooit zo goed geweest!

Vorige week donderdagavond was het zover: bezoek van mijn lieve vriendinnetjes! Heb ze alle highlights laten zien, ge-apenkooit met ze in het theehuis, dijenplakkers genomen bij de Sugarshop, gestapt en waterpijp gerookt in de Szimpla. Hun eerste ervaring met het nachtleven van Boedapest werd vooral omschreven als: 'leuk, maar vaag'. Maar liefst één dag later was het tijd voor de familie-invasie. Mijn oom, tante, broertje en ouders verlangden natuurlijk ook een fikse Boedapest-tour en maar liefst vijf dagen lang heb ik ze dan ook overal naartoe gesleept. Mijn vader heeft Palinka gedronken, mijn moeder haar fotogeniekheid weer bevestigd en we hebben vooral genoten met zijn allen. Ze waren met name verbaasd over het feit dat mijn oriëntatievermogen van een stoeptegel al geupgrade is naar die van een defecte tom-tom. Ik kan hier gewoon de weg onthouden en ze overal naartoe leiden, dat was nog wel wat anders in Eindhoven! Daar was ik al blij als ik op mijn fietsje de weg naar het station kon vinden.

Ik zal jullie niet langer lastigvallen met verhalen over mijn richtingsgevoel, ga deze week even lekker uitrusten, want volgende week is het al herfstvakantie voor mij. Dat betekent: tijd voor onze Eastern-Eurotrip!

Puszik!